۱۳۸۹ دی ۲۶, یکشنبه

تونس 89 و ایران 88

در این مقاله می خوام به زبان ساده و مختصر شباهت ها و تفاوت های قیام مردم تونس و قیام مردم ایران در سال 88 رو بگم و ببینیم چرا قیام مردم تونس به سرانجام رسید و قیام مردم ایران هنوز موفق نشده:
شباهت ها:
  1. شورش مردم علیه دیکتاتوری
  2. سرکوب تظاهرات مردمی توسط حکومت
  3. جرقه اصلی بر سر ریاست جمهوری و خودسوزی مردم
تفاوت ها:
  1. مردم تونس چند ماه بطور مداوم بر سر هدف براندازی رییس جمهور دیکتاتور با هم متحد شدند در صورتیکه مردم ایران بعد از یکماه دچار چند دستگی شدند به خاطر شعار ها و اهداف متفاوت گروههای اپوزیسیون حکومت.
  2. حکومت ایران مسلح به پول سرشار نفت است و مجموعه سپاه و بسیج و پلیس برای جلوگیری از براندازی حکومت سالهاست آموزش میبینند و تجهیز میشوند و به راحتی می توانند با متمرکز کردن نیروها در پایتخت جلوی شورش را بگیرند.
  3. قیام مردم ایران فقط در پایتخت و فقط توسط بخشی از مردم انجام شد و حکومت توانست با رودر رو قرار دادن مردم بر علیه مردم هزینه های خود را کاهش و هزینه مردم را افزایش دهد.
  4. مردم ایران در طی حوادث بعد از انتخابات بارها شعار ها و اهداف خود را عوض کردند، بارها دچار خود سانسوری شدند، بخش عمده ای از معترضان بر راهپیمایی سکوت و مبارزه مسالمت آمیز به جهت کم شدن هزینه ها تاکید داشتند در صورتیکه باز هم هزینه بسیاری دادند ولی مردم تونس به طور قاطع علیه اعمال دیکتاتوری شخص  رییس جمهور ایستادند و اجازه ندادند یک فرد برایشان تصمیم بگیرد.
  5. به خاطر سیاست اعمال ترس و محیط امنیتی و جنگ روانی مردم ایران به یکدیگر اعتماد ندارند و در حوادث بعد از انتخابات هم حکومت توانست با استفاده از ستون پنجم و لباس شخصیها این عدم اعتماد را به حد اعلای خود برساند.
  6. جامعه ایرانی به قدری در این چند سال اخبار اعدام و خودسوزی و کشتن و تجاوز شنیده اند به کرختی ای رسیدند که تنها خبر مرگ خودشان آنها را مجبور به  واکنش می کند که آنوقت هم خیلی دیر است ولی مردم تونس با یک خبر خودسوزی قیام کردند.
  7. مردم ایران به رهبران و اتاق فکر حکومت هنوز بیشتر اعتماد دارند تا به رهبران خود.
  8. رهبران جنبش مردم ایران خواهان براندازی حکومت نبودند.
  9. هدف جنبش سبز رسیدن به دموکراسی بود ولی هدف قیام تونس براندازی دیکتاتور.
  10. و در آخر اینکه جامعه ایرانی مرد حرف زدن و مردم تونس مرد عمل بودند.
البته قابل ذکر است که قیام مردم تونس متشکل از همه مردم بود از همه اقشار ولی در ایران فقط قشر متوسط شهر نشین اعتراض و شورش کردند که با سرکوب های مداوم، تندروی های بدون فکر، اتاق فکر تهی مغز اپوزیسیون، چند دستگی مخالفان حکومت، سرعت گیر بودن رهبران ، خودسانسوری مزمن، ترس نهادینه شده، رویکرد صرفا مجازی، ستون پنجم و لباس شخصی های مخوف حکومتی نتوانست در فاصله بین خرداد تا بهمن 88 موفق به براندازی حکومت شود.
حلقه مفقوده در قیام مردم نبود اقشار ضعیف تر در سمت مردم و بالعکس در سمت حکومت است. اقشاری که تا زمانیکه آگاه نشوند همچنان به عنوان نیروهای بدون هزینه حاضر به سرکوب هموطنان خودشان هستند.
در آخر اینکه جمهوری اسلامی با شعار حمایت از مستضعفان آمد و با قیام آنها هم براندازی خواهد شد و شاید دلیل خاموش شدن اعتراضات خیابانی قشر متوسط آگاه سازی و زمینه سازی برای قیام همه اقشار باشد هر چند حکومت نشان داده که قمار باز خوبی است.

هیچ نظری موجود نیست: