۱۳۹۰ فروردین ۱۰, چهارشنبه

خداحافظ میر اسماعیل موسوی

و چه تلخ بود شاهد مرگ پدری منتظر بودن، پدری که چشمانش به انتظار پسرش به در دوخته شده بود ، پدر دو شهید که اکنون پسر سوم هم در حبس خانگی است به جرم ایستادگی در برابر تحجر و دروغ و دیکتاتوری.
و از آن تلخ تر شاهد افول اندک کورسویه های امید از وجود ذره ای انسانیت و فهم و شعور آدمیزادی از جماعتی بودیم که مدعی ارزش مداری و حقوق بشرند!
تمسخر مرگ کسی که زمانی به دشمن پسرش پناه داده تنها از عرزشی های ولایتمدار بر می آید و بس.
تمسخر مرگ پدری که فرزندش امید میلیونها ایرانی برای رسیدن به آزادی است تنها از سلطنت طلبانی بر می آید که سالهاست شعور و جانمایه انسانیت را در محافل  فحاشی غرب به بهایی ناچیز فروخته اند.
شرم بر شما باد...

هیچ نظری موجود نیست: