تاریخ را که ورق میزنی پر است از هنرمندان و دانشمندانی با شرف که هیچگاه مردم خویش را به زر و سیم حاکمان ظالم نفروختند حال چه شده است که برخی از هنرمندان معاصر کاسه گدایی به سوی حکومت دراز کرده اند و محبوبیت و سرمایه اصلی کار هنرمند یعنی مردم را به پول میفروشند؟
مرگ یک هنرمند زمانی است که از دل مردم می رود ، این صدای مرگ است ضجه مرگ پتیارگانی که به جای معامله با مردم با حکومتی غرق در خون مردم معامله کردند و چه خیال خامی از هنرمندی؟ که هنرمند عصاره عشق به مردم است و نه بازیچه اربابان قدرت و ثروت.
چشمان تاریخ باز است همانطور که رشادت نوریزاد ها و پناهی ها را ثبت می کند مردم فروشی مزدوران هنرمند نما را هم ثبت میکند و زمانی مردم به قضاوت می نشینند که چطور مردمی شرف خود را به پول کثیف
حکومت فروختند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر