گلایه ای از امام اول شیعیان

یا علی ،
تو را پدر یتیمان لقب داده اند
یه راستی که نگهداری از یتیمان کاری است پسندیده

اما گله ای از شما دارم
آیا کودکان ایران انسان نبودند که پدرانشان را مسلمانان سلاخی کردند و مادرانشان را به کنیزی بردند؟
آیا زنان ایران ، انسان آزاد نبودند که همرزمانتان آنها را به بند کشیدند؟
آیا قوانین احترام به زنها فقط شامل زنان عرب میشد که شما اعراب زنان پارس را برده جنسی کردید؟
شما که به همه چیز آگاهی ، آیا نشنیدی گریه کودکان یتیم را؟ آیا نشنیدی شیون زنان پارس را آنگاه که امتت به آنها به زور تجاوز می کردند؟
آیا نمیشد برده جنسی کردن یک انسان آزاد را حرام کرد که شما حلال کردید؟

یا علی،
آیا اسلام چیزی بیش از پندار نیک و گفتار نیک می خواست که از طریق قلوب مردم منتشر نمیشد و فقط با ضرب شمشیر منتقل می شد؟
آیا خدا ملک الموت را نیافریده که شما جان هموطنانم را گرفتید؟

علی جان،
هزاران بار لعن فرستادیم بر ابن ملجم و خوارج
ولی آیا این نشر خشونت اسلام نبود که ابن ملجم ها و خوارج ها را می ساخت؟
آیا همین دین خشن نیست که هنوز هم که هنوزه جان انسانهای بیگناه را به خاطر اعتقادات متعصبانه مسلمین می گیرد؟

یا علی،
نقل است شما بیت المال را به نسبت مساوی بین مسلمانان تقسیم می کردید ، معلوم است عادل هستید، آیا این عدلتان شامل حال ایرانیان مسلمان نمی شود؟
نقش ایرانیان مسلمان چه بود ؟ مگر مسلمان نبودند پس چرا باز به دولت شما جزیه می دادند؟

ای علی، تو بهترین خلیفه و امام بودی برای مسلمین ، نه برای ما ایرانیان . تو برای ما چه داشتی؟ جز ذوالفقارت جز مکر سلمان فارسی چه برای این عجم کردی؟
ای علی ، فرش مهستان ثروت این مردم بود نه ابن ملجم های کوفه !